Fraser Island en whale-watching
Het is nog niet afgelopen met onze water-avonturen. Het volgende op het programma is een 2-daagse tocht over Fraser Island. Na een hele dag rijden arriveren we in Hervey Bay vanaf waar onze bus vertrekt. Fraser Island is "de grootse zandhoop van de wereld": 15 tot 20 km breed en ongeveer even lang als Nederland. Het eiland is een natuurpark, maar je kunt als je wil met een eigen 4WD erop. Wij hebben er heel wat zien vastzitten in de zandhopen. Het strand is de snelweg daar en goed te berijden, maar als je het binnenland ingaat, wordt het een ander verhaal. Het belangrijkste wild op het eiland is de dingo, een wilde hond.
Het eiland kent zoetwatermeren met kristalhelder water waar je heerlijk kan zwemmen en aan het strand kan liggen. Verder hebben we er jungle walks gemaakt en 's nachts de volledig onbekende sterrenhemel bekeken.
Na Fraser island zijn we met een speciaal daarvoor bedoelde vaartocht naar walvissen gaan kijken. In deze periode komen die veel voor in Hervey Bay waar de jongen geboren worden. Na enkele maanden trekken ze dan weer weg naar koudere wateren.
Wat een immense beesten zijn dat. Vlak langs de boot kwamen ze. We hebben er ook een zien jumpen en een jonkie vond het kennelijk zo leuk dat-ie minutenlang met zijn staartvin op het water lag te kletsen.
Gefeliciteerd Pa
Rode Poncho Pa is vandaag jarig. Tip aan de andere lezers: gewoonlijk is het gebak op om 21:00 uur en staat het bier koud vanaf 20:00 uur.
Een hoop nattigheid
In the Tablelands hebben we de waterfall-tour gedaan. Dat betekent dat je met de auto een aantal watervallen afgaat. Nice en easy, de watervallen liggen ernstig dicht bij de weg. Het was mooi, dat wel, maar waarschijnlijk in het regenseizoen wat spectaculairder. Maar ja, dan is weer de vraag of je er wel kunt komen.
De volgende dag wilden we eigenlijk naar het rif (Great barrier reef), maar het waaide nogal hard en de boten gingen niet. Bummer. Maar met enige creativiteit hebben we onze plannen aangepast en gaan we wat later naar het rif.
En nu naar Hichinbrook Island. Een natuurpark waar we met de ferry heengebracht werden en in een kleine boot langs mangroven werden vervoerd. Op het eiland zelf hebben we een bos- en strandwandeling gemaakt. Mooie natuur daar, maar ja, de wind bracht wat regen mee.
Darwin
Dit is onze eerste gezamenlijke post. Vanuit Cairns en Alice Springs zijn we dankzij een vertraging vrijwel gelijktijdig in Darwin aangekomen. Darwin zelf is 3 keer niks, maar het Kakadu Park is andere koek. Het zijn prachtige wetlands, alhoewel wij er in het droge seizoen waren. Dat betekent dat slechts een deel van de wegen onderwater staat en dat het meeste goed bereikbaar is. Met een 4 wheel drive althans, en die hadden we:
Stoer toch? (zeg: ja)
Het landschap was redelijk droog: veel stof, veel brandjes her en der, maar wel mooi.
We zijn onder andere naar Ubirr gereden. Een rotsachtig landschap met op verscheidene plekken oude rotstekeningen van de Aboriginals. Bovenop de top kijk je over het hele gebied kilometers lang uit. De zonsondergang daar was fantastisch.
De dag erop naar Twin Falls gereden. Met een bootje naar de waterval daar. Heel mooi, maar de foto's onthouden we jullie nog even.
Het mooiste wat we in Kakadu gedaan hebben was een boottocht op de Yellow River. Prachtige natuur en veel vogels en krokodillen (salties). Moeilijk om een foto daarvan te plaatsen, want het zijn er zo veel. Deze maar:
En tot slot, we lachen wat af:
Ayers Rock (3 foto's toegevoegd)
Okay , ik geef het toe: ik had een beetje grote mond over het beklimmen van Ayers Rock. Het heeft dan ook niet zo mogen zijn. De intenties waren er en de voorbereiding was ook in orde (6 uur van te voren spaghetti gegeten, anti-hoogtevreespilletjes ingenomen en de wandelschoenen met speciale antislip aangetrokken), maar de weergoden werkten niet mee. De Aboriginal Rangers hadden de berg afgesloten. Zie hier het bewijs:
Overigens hadden wij een zeer gemotiveerde, enthousiaste gids toegewezen gekregen, maar helaas niet zo punctueel. We waren enkele minuten te laat om het wereldberoemde schouwspel van de ondergaande zon op Ayers Rock mee te maken. Ook de sunrise heb ik gemist, want toen stonden we aan de verkeerde kant van de berg te trappelen voor de beklimming .
Maar goed, ook in de volle zon is het een mooie rots.
Toch was Ayers Rock niet het mooiste in de omgeving. Dat was Kings Canyon. Een diepe spleet in de rode steenvlakte. Erg mooi.
Vliegveld nummer 5
Even een klein updateje. Ik zit nu op het vliegveld in Cairns te wachten op de vlucht naar Alice Springs. Heb nu al zo'n 30 uur reizen er op zitten, dus enigszins gaar ben ik wel. Lex zal ondertussen wel bij zijn hotel zijn, hier in Cairns.
We hadden een tussenstop in Darwin. Die hadden we niet verwacht. Onze originele plannen waren om op Darwin te vliegen in plaats van Cairns. Maar dat zat allemaal vol, zei Qantas. En nu stoppen we er. We hadden zo weg kunnen gaan. Zeg Qantas-Bruces, leggen jullie dat nog even uit?
Het weer is hier prachtig, beetje klam alleen. We schijnen een enorme storm misgelopen te zijn. Er zijn nog steeds een hoop doorgaande wegen afgesloten, als we de lokale aussies mogen geloven. Maar dat spektakel zijn we dus net misgelopen.
Foto's heb ik nog niet. Alleen een paar plaatjes van het vliegveld in Singapore. Prachtig vliegveld, maar om er nou foto's van op het net te gooien, gaat wat ver.
Volgende keer interessanter nieuws.
De plannen
Ok, de plannen zijn als volgt. Op 2 september vertrekken we. Via Düsseldorf, Frankfurt en Singapore komen we uiteindelijk in Cairns aan. Het is dan inmiddels 4 september. We jagen de vakantiedagen er rap doorheen. Dag 3 en we hebben nog alleen maar vliegvelden en -tuigen gezien. Welja, met voldoende caipirinha's is alles vol te houden.
In Cairns splitsen we. De rode Poncho gaat gelijk door naar Ayers Rock. Je kan niet naar Australië gaan en vervolgens zonder foto van Ayers Rock thuiskomen natuurlijk. Niemand zou je geloven, iedereen zou denken dat je geen zin had gehad in een werkstraf en je vakantie in een prikkeldraadrijke omgeving hebt doorgebracht. Ayers Rock schijn je te kunnen beklimmen, maar iedere Australiëganger die ik heb gesproken heeft daar vanaf gezien (te heet, te hoog enz.). Slappe happen zijn het. Ayers Rock zal bedwongen worden.
De groene Poncho huurt een auto en gaat een beetje rondtoeren ten noorden van Cairns. Even naar het rif (Great Barrier Reef) en de Sheila's uitchecken. De foto's zullen adembenemend zijn, want een speciale waterdichte zak gaat mee, zodat onder water ook foto's genomen kunnen worden.
Op 8 september vliegen we beiden naar Darwin in het noorden. Rondrijden in Kakadu National Park, dat lijkt ons wel wat. De auto hebben we hier al gehuurd. Met onze four wheel drive met low gear, versterkt dak en speciale rupsbandtechnologie gaan we tot in de krochten van het natuurpark. Jammer alleen de verzekeringsbepalingen 8 kantjes beslaan met uitsluitingen. Op het moment dat de motor loopt ben je volgens mij al niet meer verzekerd.
Op 12 september weer hup het vliegtuig in terug naar Cairns. Met de auto zakken we dan af naar het zuiden. Bovenin eerst nog wat snorkelen/duiken op het rif. Ten zuiden van Cairns heb je tropisch regenwoud. We gaan zeilen tussen de Whitsunday eilanden, walvisspotten staat nog op het programma en een bezoek aan de grootste zandhoop van de wereld: Fraser Island.
In Brisbane aangekomen is het inmiddels 24 september en stappen we weer op het vliegtuig. Einddoel Sydney. Een prachtige stad (schijnt). Beetje bijkomen, terrasje pakken, pontje varen en meer van dat soort vervelende dingen.
Op 28 september vliegen we naar huis, zodat we vrijdagavond 29 september weer in de Deut en Juicy Lucy kunnen doorbrengen.
Tijdens de trip gaan we proberen veel internetcafés te bezoeken om back home op deze plek van onze avonturen op de hoogte te houden. We nodigen iedereen uit om op deze blog te reageren en comments te plaatsen. Wij vinden dat erg leuk.
Nog een paar nachtjes slapen ...
